Dzisiejszy wpis zawdzięczacie mojej Żonie, która powtarza, że powinienem opublikować subiektywny wybór skandynawskich kryminałów, ponieważ jej zimno. Wybrałem pięć książek, o których chciałbym napisać Wam kilka słów. Zestaw to rzeczywiście skandynawski, mamy bowiem Islandkę, Szweda, Norwega i Duńczyka. Książki ułożyłem alfabetycznie według polskich tytułów. Nie jest to jednak ranking najlepszych
Dzisiejszy wpis w całości poświęcony będzie jednej książce, którą każdy redaktor tekstów mieć musi. Edycja tekstów. Praktyczny poradnik Adama Wolańskiego, bo o tej publikacji opowiem, to — jak pisze sam autor — „swego rodzaju kodyfikacja norm wydawniczych dotyczących opracowania redakcyjnego tekstu”; w praktyce — podstawa korektorskiej biblioteczki. Po co powstała
Dziś Dzień Babci, jutro świętować będą dziadkowie. Postanowiłem więc zebrać dla Was trzy ciekawostki dotyczące problemów gramatyki i ortografii z czasów naszych dziadków, pradziadków, prapradziadków… Przeczytacie o statystykach dotyczących wydań dziewiętnastowiecznych gramatyk, pewnej próbie uproszczenia pisowni i bodaj najbardziej kontrowersyjnych (ze względu na dyskusję przed ich przyjęciem i narzekania po
Dzisiaj trochę odpoczynku od redakcji, korekty i pojęć oraz czynności z nimi związanych. W tym wpisie przedstawię Wam trzy, według mnie najlepsze, polskie kryminały z ubiegłego roku. Staram się nie streszczać fabuł, zamieszczam w zamian kilka uwag krytycznych o tych książkach. Zaczynamy! 1. Remigiusz Mróz, Behawiorysta Sam autor przyznaje, że
Brak zajawki, ponieważ wpis jest zabezpieczony hasłem.
W poprzednich częściach cyklu „Jak powstaje książka?” pisałem Wam o etapie przygotowania tekstu oraz korekcie i redakcji wydawniczej. Te procesy prowadzą do przekazania tekstu (pliku) grafikowi, łamaczowi, składaczowi, operatorowi DTP czy też po prostu detepowcowi, bo tak branżowo określa się osoby przeprowadzające łamanie i skład.
Polityka prywatności
©WIELE KROPEK 2017‒2021