Już za kilka dni będziemy mogli świętować! Ale czy na pewno wiemy, jak zapisać nazwę świąt Wielkiejnocy?
Po tygodniowej przerwie wraca cykl, w którym pokazuję Wam anatomię książki. Skoro omówiliśmy już tekst główny i tabele, a wcześniej okładkę, strony tytułowe i materiały wprowadzające, dziś przyjrzyjmy się po raz pierwszy przypisom.
Cykl dotyczący podziękowań, mott i dedykacji powraca! Dzisiaj kilka słów na temat podziękowań, bowiem także ich dotyczyły zadawane przez Was pytania. Temat ten wymaga także przynajmniej muśnięcia, bym mógł pokazać stosowaną przeze mnie technikę łączenia dziękowania i poświęcania tekstu. Zapraszam więc na teorię dziękowania w publikacjach!
Czekałem — podobnie jak wielu innych stałych czytelników — na najnowszą książkę Jo Nesbø, Pragnienie. Wyczekiwane pozycje przynoszą jednak często rozczarowanie, bowiem autorzy nie wytrzymują presji i oczekiwań. W tym przypadku jest jednak zupełnie inaczej — norweski autor potwierdza swoją klasę.
Dzisiaj miał się pojawić kolejny wpis dotyczący anatomii książki, jednak ponieważ obchodzimy Światowy Dzień Świadomości Autyzmu, przeczytacie kilka słów na ten temat.
Dziś — w ramach przerwy od nieco bardziej skomplikowanych kwestii składu i wyglądu książki — przepis na sukces. Właściwie na poradnik, ponieważ wiele tego typu publikacji ukazuje się stale na rynku i cieszy popularnością.
W sobotę odbyło się III Dyktando Krakowskie. Ponieważ — jak sama nazwa wskazuje — to już trzecia edycja imprezy odbywającej się w takiej formule, miałem okazję zaobserwować w różnych mediach po raz trzeci podobne komentarze na temat wydarzenia i sensu organizowania dyktand w ogóle. Dlatego postanowiłem wypunktować cztery istotne fakty na temat takich przedsięwzięć.
W cyklu poświęconym elementom składowym książki pisałem Wam o okładkach, stronach redakcyjnych, materiałach wprowadzających i — przed tygodniem — o tekście głównym tabelach i ilustracjach. Bambi w komentarzu pod ubiegłotygodniowym wpisem zadała kilka trafnych pytań dotyczących tabel, a to temat na tyle ciekawy, że postanowiłem szerzej omówić kwestie składu tablic (tak synonimicznie określa się tabele) w dzisiejszym wpisie.
W cyklu poświęconym dedykacjom, mottom i podziękowaniom pora dziś na dedykacje okolicznościowe. Zaczynamy!
Dziś kilka słów na gorący ostatnio temat jednolitej ceny książki, określanej mianem ustawy Langa (loi Lang — od nazwiska Jacka Langa, francuskiego ministra kultury, który w 1981 roku wprowadził takie rozwiązanie). W modelowym rozwiązaniu rodem z Francji chodzi o to, by wyrównać szanse współpracy między oficynami wydawniczymi (i dużymi, i małymi) oraz sieciami księgarń i małymi, niszowymi księgarenkami. Rozwiązanie wydaje się więc znakomite. Ale są też głosy radykalnie sprzeciwiające się ustawie.